Üzüm bağları ve tarlaların kumla kaplanması nedeniyle birtakım ailelerin göç etmek durumunda kaldığı mahallede 1996’da Orman Genel Müdürlüğü ile Türkiye Erozyonla Çaba, Ağaçlandırma ve Doğal Varlıkları Muhafaza (TEMA) Vakfı iş birliğiyle ağaçlandırma projesi başlatıldı.
Dönemin muhtarı Çetin Karabulut, erozyon nedeniyle mahallede tarımın bitme tehlikesi yaşadığını, bunu durdurmak için çok çalıştıklarını söyledi.
Dikilen ağaçların büyümesiyle kumun ilerleyişinin durduğunu anlatan Karabulut, “16 yıl evvel röportaj yapmıştık. O vakit buralar büsbütün kum halindeydi. Ağaçların bir kısmı yeni dikilmişti. Şu an bu halde. Köyümüze bir hoşluk geldi, havası değişti. Tarım topraklarımız kapanıyordu, onlar kurtuldu. Biz çok memnunuz, tarım topraklarımıza kavuştuk, hayvan varlığı arttı, arıcılık gelişti. Köye ekonomik bir girdi oluştu.” dedi.
“Orman Genel Müdürlüğü, buranın orman haline getirilmesi için ağır gayret harcadı. Orman yapıldıktan sonra bölgenin çehresi çok değişti. Biz, ‘Burada ot bitmez.’ diyorduk ancak eksiksiz bir orman oldu. Şu an tarım yerleri kurtuldu, randımanlar çok hoş. Ayrıyeten bölgede arıcılık gelişti, hayvancılarımıza çok yararı oldu. Köyümüzde de gelir sağladı.” dedi.
Demiray,”Kum, savruntu, haraptı buralar. Bu ormanın çok yararı oldu, hayvanlar doyuyor. Köylü ve çiftçi olarak çok mutluyuz” dedi.