Balkonda çocuğu için aldığı karton kutu içindeki oyuncak ve kıyafetleri gösteren Yasemin A., nizamlı olarak çocuğuna eşya gönderdiğini belirtti. Yasemin A., 3 yıldır çocuğunu aradığını ve kardeşinin bayana şiddet olaylarından adresine saklılık kararı aldırması nedeniyle bir türlü sonuca ulaşamadığını belirtti.
Kadına şiddet yasasının boşluklarından faydalanarak kardeşinin kızını babasından kaçırdığını tabir eden Yasemin A., “Gizlilik yaptığı için adres bulamıyorum, yoksa ben mecnun miyim neden çocuğumu almayayım. Annem öleli 3 yıl oldu. Cenazesine katıldım, kardeşim beni tartakladı, çocuğumu kaçırdı. Çocuğumu alamadan oburlarının yardımıyla Antalya’ya dönebildim. 3 yıldır çocuğumun sesini duyamıyorum, bana daima beklememi söylediler. Şile’de kardeşim hakkında aranma kaydı çıkarıldı. Bana yakalanacağını söylediler. Kardeşim yakalanmamak için bir yıl boyunca oğlumu bir odaya kilitlemiş. Ben sığınma konutunda olduğunu düşünüyordum kardeşimle birlikte. Bir gittim çocuğumu hastanede gördüm. Benim çocuğum bu kadar zayıf ve kim bu hale getirdi” dedi.
Çocuğuna kavuştuğu birinci günü anlatan Yasemin A., “Gece işten geldim, karakoldan aradılar. Polis memuru çocuğumun bulunduğunu söyledi. Bursa’ya gelmemi istediler. 21.00’a otobüs bileti bulabildim. Apar topar gittim. Teker üstünde gittim, yer bulamadım. Çocuğumun yurda verilmesini istemedim. Polisler beni otogarda karşıladı. Aile ve Toplumsal Hizmetler çalışanları ile görüştüm, çocuğumun yanına gidip refakatçi olabileceğimi söylediler. Hastaneye gittim. Çocuğumun bir yıldır çöp konutta olduğunu öğrendim, beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Bunu çocuğuma aşikâr etmedim. ‘Kardeşim çocuğu çöpün yanına attı’ diye düşündüm. Birebir gün gece yarısına otobüs bileti aldım ve Antalya’ya döndüm. Cam kenarına oturduk, 9 saat seyahat yaptık. Oğlum her şeyi yemek istedi, ikramlıklardan alıp verdim. Görevlilerin bana söylediği beslenme formuna uymaya çalıştım. Bir öğretmen arkadaşımı aradım ve bizi otogardan aldı ve konutumuza getirdi” biçiminde konuştu.
Oğlunun bir gece yanında kaldığını ve çok memnun olduğunu tabir eden anne Yasemin A., “Oğlum güçsüzdü, güç yürüyordu. Düşük proteinli beslenme formlarını araştırdım. Marketten badem, fındık, fıstık aldım. Kutlama pastası aldık. Ne istediyse aldım fakat hepsini birden vermedim. Bir günü birlikte geçirdik, sütünü değiştirdim, kahvaltı yaptık. Akşam çizgi sinema izledik. Oğlumla tam uyudum, saat 23.00 üzere kapı çaldı. Kimlik gösterdiler, polislermiş. Semt polikliniğine gittik daima birlikte. Hastaneye gidecektik zati biz, psikolog da istemiştim. Gece çocuğumu hastaneye, beni polis merkezine götürdüler” sözlerini kullandı.
Oğlunun hastanedeki tedavisi sonrası kendisine verilmesini isteyen ve konuşurken gözleri dolan Yasemin A., “Onun annesi benim. Ben anneyim, çocuğumun devlette kalması imkansız. Ben bu türlü bir şeye müsaade vermiyorum. Bana kimse yardım etmedi, herkes kendi kuyruğunu kurtarmaya çalışıyor. Ben 3 yıldır çocuğumu istiyorum. Yakarım ortalığı, yok o denli bir dünya. Sevgi Meskeni nedir. Kim beni çocuğumdan ayırabilir. Ben bir anneyim. O benim çocuğum ve yanımda olması gerekiyor. 3 yıldır esasen bir manyak kaçırmış. Devletin bunu telafi etmesi gerekir, bu türlü bir şey yapamaz. O benim oğlum, ben doğurdum, benim yanımda olması gerekir. Ben eğitimciyim, gerekirse alfabeyi tekrar öğretirim” dedi.
Kardeşinin tutuklanmasını da kıymetlendiren Yasemin A., “Olması gereken oldu. Bir manyak bunu yapıyorsa bir bedeli var. Ya benim çocuğum ölseydi ya da kapı bir gün geç açılsaydı hesabını kim verecekti. Şu an elimde imkan olsa onu ben yaşatmam. Bunu söylemem hakikat değil fakat ben devletime güveniyorum. Devletin vereceği cezaya güveniyorum. Bundan sonra bu travmaları silmem gerekiyor” diye konuştu.