Melek El Nimer okumak için Türkiye’den İsviçre’ye gittiğinde tanıştığı Filistinli Rami El Nimer’le evlendi. Kısa bir mühlet ABD’de yaşadıktan sonra eşinin ailesinin yanınaLübnan’a taşındı. 1968 yılında topraklarından sürülen binlerce Filistinli’nin yaşadığı Lübnan’daki kamplarda istekli olarak çalışmaya başladı. 6-8 Nisan tarihleri ortasında yapılacak olan İslam İşbirliği Gençlik Forumu (ICYF) ‘Müslüman Genç Bayanlar Zirvesi’nde konuşmacı olarak katılacak olan El Nimer’le tepe öncesi hem Filistinlilerin kaldığı kampları hem de kendi öyküsünü konuştuk.
Melek Hanım sizin İstanbul’dan Filistin kamplarına uzanan öykünüz aslında bir aşk kıssasıyla başlıyor. Aşkla çıkılan yolun sonu Filistin halkına uzanan yardım eli oluyor. Bu hikayenizden başlayarak Beyrut’a yanlışsız seyahate çıkalım mı?
Burada nasıl bir hayatla karşılaştınız?
Beyrut’ta iç savaş devam ediyordu ve 1982 yazı İsrail Lübnan’ı işgal etti. İç savaş 1990 yılına kadar dürdü. Alışılmış iç savaş sırasında kimsenin aklına gelmeyecek şeylerle karşılaştık lakin bu çok uzun bir kıssa.
KAYINPEDERİMİN TEŞVİKİYLE ÇALIŞMAYA BAŞLADIM
Orada istekli olarak kamplardaki insanlara yardım etmeye nasıl karar verdiniz?
Filistin kamplarında istekli olarak çalışmaya merhum kayınpederimin takviye ve teşvikiyle başladım. Uzun yıllar çocuklarla ilgilenen bir toplumsal toplum kuruluşunu yönetim meclisinde misyon aldıktan sonra kamplarda yaşlılara hizmet veren Social Support Society’i kurdum. (https://www.thesocialsupportsociety.org/). Akabinde Unite Lebanon Youth Project https://www.ulyp.org/) gerçekleşti. Kamplarda yaşayan Filistinlilerin, gereksinimi olan Lübnanlı ve de Iraklı mülteci çocuk ve gençlere hizmet veren bir sivil toplum kurumu bu. Maksadımız Lübnan’da birbirinden başka dünyalarda yaşayan toplumların çocuk ve gençlerini bir ortaya getirmekti.
İÇ SAVAŞ HAYATIMI ETKİLEDİ
O bölgeye gittikten sonra hayatınızda neler değişti? Zorlandığınız şeyler oldu mu?
Doğal iç savaşın getirdiği zorluklar herkes üzere benim de hayatımı etkiledi. İnsan gençken fazla düşünmüyor bu türlü şeyleri. Savaş varmış, hayat nasıldır diye düşünmüyorsunuz. Lakin bunun dışında Lübnan’da kendimi hiçbir vakit yabancı üzere hissetmedim. Tıpkı bizim gibiler.
Türkiye’deki aileniz nasıl reaksiyon gösterdi? Catışma içine gitmenize nasıl baktılar?
OKUMAK ONLARIN GELECEKLERİ İÇİN TEK DEVALARI
Mülteci gençlerin bilhassa yurt içi ve yurt dışındaki eğitimleriyle, onlara burs sağlama konusunda çalışıyorsunuz. Eğitim bu gençlerin hayatını nasıl değiştiriyor? Gözlemleriniz nedir?
Filistin kamplarından bahsetsek. Neler anlatırsınız? En sıkıntı şartta olan kamplar hangileri? Bu kamplarla ilgili neler anlatırsınız?
Lübnan’daki Filistin mülteci kamplarının hali o kadar makûs ki ben ne kadar anlatsam kendi gözlerinizle görmedikçe anlamanıza imkan yok.
Yaşlılara moral vermek önceliğimiz
Kamplardaki yaşlılarla da çalışıyorsunuz. Onlar için toplumsal takviye fonu oluşturuyorsunuz. Yapılan çalışmalarla ilgili biraz bilgi verir misiniz? bu takviyeler yaşlıların hayatını nasıl değiştiriyor? Nasıl moral veriyor?
Benim maksadım bu yaşlıların sabah uyandıklarında bir gayelerinin olduğunu hissetmelerini sağlamaktı. Covid öncesi üç başka kampımıza gelen ve programlarımıza katılan yaşlılarımızda kampa geldiklerinde bizlere birebir şeyleri söylediler: ‘’Uyanıp buraya gelmek bizi hayata bağlıyor.’’ Hem programlara katılıyorlar hem de yemek yiyorlar. Pandemiden ötürü şu an merkezlerimiz kapalı. Lakin meskenlerine her gün yemek dağıtmaya devam ediyoruz. Yaşlıların yüzde 45’i aileleriyle yaşadığı için şu an 500’den fazla şahsa yemek dağıtılıyor. Bu üç merkezimizden ikisinin fizyoterapi klinikleri var. Klinikler hizmet vermeye devam ediyor. Klinikte çalışanların birden fazla da kendi mezunlarımızdan oluşuyor.
Türkiye onlar için çok değerli
Türkiye’den giden birinin onlara yardım etmek istemesi, yanlarında yer alması Filistin halkı için ne manaya geliyor? Oradan Türkiye nasıl görünüyor?
Herkes onları ramazanda hatırlıyor
Ramazan ayı kamplarda nasıl geçiyor?
Filistinli mülteciler pek çok ülkede kamplarda. Ancak kamplar içinde en sıkıntı durumda olanlar Lübnan’da değil mi?